Językowe wpadki

Każdy dobry tłumacz musi doskonale znać zarówno język źródłowy, jak i docelowy danego tekstu, co oznacza, że osoba, która przekłada dany tekst z języka obcego na polski, powinna posługiwać się tym drugim perfekcyjnie, aby uniknąć błędów w tekście docelowym. Większość tłumaczy doskonale zdaje sobie z tego sprawę. Nawet im jednak nie udaje się uniknąć wszystkich pułapek w języku polskim. Przyjrzymy się dzisiaj kilku dość popularnym błędom popełnianym nawet przez tych Polaków, którzy bardzo dobrze znają swój ojczysty język.

Zaimki w celowniku

Czy zdanie „Mi się to nie podoba?” jest poprawne? Niestety nie. Zawsze unikajmy „misiów”! Jeśli chodzi o celownik (komu? czemu?), zaimek osobowy „ja” ma dwie formy. Pierwszą z nich jest akcentowana forma „mnie” i to od niej należy zaczynać zdanie. Drugą jest nieakcentowane „mi”, które pojawia w środku zdania. Dlatego powiemy: „Mnie się to podoba!” oraz „Daj mi ten zegarek”. Podobnie ma się sprawa z zaimkiem „ty”, w przypadku którego na początku zdania, w celowniku, należy używać formy „tobie”, a w środku zdania formy „ci”: „Tobie mogę zaufać” i „Nie ufam ci”.

Pleonazmy

Pleonazm, mówiąc potocznie „masło maślane”, to takie połączenie wyrazów, w przypadku których, jedno słowo zawiera treść wyrażoną już w drugim z nich. Innymi słowy – ta sama informacja przekazywana jest dwa razy. Do najbardziej popularnych pleonazmów, które niemal już na stałe weszły do języka potocznego, należą między innymi: „cofać się do tyłu”, „spadać w dół”, „fakt autentyczny”, „gorący płomień” lub „akwen wodny”.

Liczba czy ilość?

Bardzo częstym błędem, z którym można się spotkać nawet na forach branżowych tłumaczy, jest używanie słów „liczba” i „ilość” w nieodpowiedniej sytuacji. Należy pamiętać, że słowo „liczba” stawia się przed rzeczownikami policzalnymi, a słowo „ilość” przed rzeczownikami niepoliczalnymi. Z tego powodu poprawną formą jest „duża liczba uczestników”, a NIE „duża ilość uczestników”.

Cudzysłów

Wiele osób nieprawidłowo odmienia słowo „cudzysłów”. Warto pamiętać, że odmiana tego słowa przez przypadki wygląda następująco:

• mianownik (kto? co?): cudzysłów
• dopełniacz (kogo? czego?): cudzysłowu
• celownik (komu? czemu?): cudzysłowowi
• biernik (kogo? co?): cudzysłów
• narzędnik (z kim? z czym?): cudzysłowem
• miejscownik (o kim? o czym?) cudzysłowie

Najwięcej problemów sprawia nam z reguły miejscownik, dlatego często mówimy „w cudzysłowiu” zamiast „w cudzysłowie”. Aby zapamiętać, że to ta druga forma jest poprawna, można odnotować sobie w pamięci, że odmiana tego wyrazu jest taka sama jak odmiana słowa „rów”.

Biorąc pod uwagę fakt, że język polski nie należy do najłatwiejszych, nie musimy się dziwić, że nawet sami Polacy, i to ci, którzy na co dzień dużo czytają i piszą, popełniają różne błędy. Uwzględniając to jednak, warto zachować czujność, kiedy piszemy jakikolwiek tekst w języku polskim, w razie wątpliwości sięgając po takie źródła wiedzy, jak słowniki, korpus języka polskiego, poradnia PWN i wiele innych.

***
Nie masz jeszcze konta w naszym serwisie?
Załóż je za darmo i dodaj swoją ofertę tłumaczeń.