Kiedy stawiamy przecinki w angielskim - różnice w interpunkcji angielskiej i polskiej

Język angielski jest w dzisiejszych czasach wszechobecny. Coraz częściej używamy go w pracy, coraz więcej po angielsku czytamy i piszemy. Z pewnością wpływa to pozytywnie na naszą znajomość tego języka, ale jakie ma to znaczenie dla używanej przez nas polszczyzny? Niestety nierzadko zdarzają nam się kalki z angielskiego, m.in. w zakresie interpunkcji. Poniżej opisujemy w związku z tym kilka różnic między zasadami stawiania przecinków w języku polskim i angielskim. Warto o nich pamiętać, aby pisać poprawnie zarówno w języku obcym, jak i ojczystym tym bardziej, że różnice w zasadach stawiania przecinków tych językach znacząco się różnią. 

1. Przecinki lub ich brak po okolicznikach oraz frazach wprowadzających

W języku angielskim przecinkiem oddzielamy z reguły okoliczniki, zwłaszcza te znajdujące się na początku zdania, a także frazy wprowadzające typu: „firstly”, „despite that” i „therefore”. W języku polskim takie użycie przecinka jest natomiast błędne, tak jak w poniższych zdaniach:

Po pierwsze, należy zapoznać się z instrukcją obsługi urządzenia.

W piątek wieczorem, zaplanowano spotkanie prezydenta z premierem.

2. Przecinek lub jego brak przed spójnikami (m.in. but, and, so)

Przecinek w języku angielskim stawiamy przed spójnikami wprowadzającymi zdanie współrzędne, takimi jak „and”, „or”, a także „but”, „nor”, „so”. W przypadku wyliczania rzeczowników lub przymiotników przecinek stawiamy również przed „and” zamykającym wyliczenie (zwłaszcza w amerykańskiej odmianie języka angielskiego). 

W języku polskim przecinek powinniśmy postawić przed spójnikami „ale”, „a” (chyba że występuje np. między wyrażeniami porównywanymi) i „więc”, nie stawiamy go jednak przed spójnikami „lub”, „ani” oraz „i” (chyba że wprowadzają dopowiedzenie).

3.  Przecinek/brak przecinka między zdaniem podrzędnym a nadrzędnym (np. przecinek przed because, which, what)

W języku polskim zdania złożone podrzędnie zawsze oddzielamy przecinkiem. W jezyku angielskim przecinek stosujemy do oddzielenia imiesłowowych równoważników zdania oraz zdań podrzędnie złożonych okolicznikowych, w których zdanie okolicznikowe znajduje się na początku.

Takie zdania rozpoczynają się najczęściej od „if”, „when”, „because”, „despite”. Przecinka nie stawia się jednak w zdaniach dopełnieniowych (ze spójnikiem „that”), podmiotowych (spójniki „what” i „who”) oraz przydawkowych (ze spójnikami „who”, „which”, „whose”). Wyjątek stanowi słowo „which” w znaczeniu „co”, a także tzw. zdania przydawkowe nieograniczające, które pełnią funkcję dopowiedzenia. Podobieństwa i różnice opisane powyżej obrazują następujące przykłady:

EN: If I were you, I wouldn’t care about it. / I wouldn’t care about it if I were you.

PL: Gdybym był tobą, nie przejmowałbym się tym. / Nie przejmowałbym się tym, gdybym był tobą.

EN: I don’t know what to do.

PL: Nie wiem, co robić.

EN: I would like to emphasize that we are ready to take action.

PL: Chciałbym podkreślić, że jesteśmy gotowi do podjęcia działania.

4.  Przecinek/dwukropek sygnalizujący mowę niezależną

W języku angielskim to przecinek, a nie tak jak w języku polskim dwukropek, wprowadza w dialogu czyjąś wypowiedź, np.:

EN: He said, „I don’t know what to do”.

PL: Powiedział: „Nie wiem, co robić.”

***
Nie masz jeszcze konta w naszym serwisie?
Załóż je za darmo i dodaj swoją ofertę tłumaczeń.